Brahms: Walc As-dur
Walce op. 39 to cykl 16 krótkich miniatur napisanych przez Brahmsa w 1865 r. Utwory zostały opublikowane rok później i spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem co zapewniło kompozytorowi komercyjny sukces. Brahms zadedykował zbiór Eduardowi Hanslickowi – znakomitemu niemieckiemu krytykowi muzycznemu. Cykl powstał w Wiedniu, mieście określanym mianem „stolicy walca”. Brahms tym samym chciał złożyć hołd temu tańcowi, który był niezwykle popularny w XIX wieku.
Kompozytor opracował walce w trzech różnych wersjach: na fortepian na 4 ręce i na fortepian solo w wersji uproszczonej i trudniejszej. Szczególną popularność zyskał piętnasty walc, w tonacji As-dur, który z czasem zaczął być publikowany jako samodzielny utwór i doczekał się licznych opracowań na różne składy.
- 2 flety
- Brahms: Walc As-dur (na 2 flety)
- 2 klarnety
- Brahms: Walc As-dur (na 2 klarnety)
- 2 wiolonczele
- Brahms: Walc As-dur (na 2 wiolonczele)
- flet + fortepian
- Brahms: Walc As-dur (na flet i fortepian)
- fortepian
- Brahms: Walc As-dur (na fortepian solo)
- fortepian - 4 ręce
- Brahms: Walc As-dur (na fortepian na 4 ręce)
- klarnet + fortepian
- Brahms: Walc As-dur (na klarnet i fortepian)
- wiolonczela + fortepian
- Brahms: Walc As-dur (na wiolonczelę i fortepian)
- skrzypce + fortepian
- Brahms: Walc As-dur (na skrzypce i fortepian)
- dwoje skrzypiec
- Brahms: Walc As-dur (na dwoje skrzypiec)
