Grieg: Pieśń Solveigi
Grieg na prośbę pisarza Henrika Ibsena skomponował muzykę do wybranych scen pisanego wierszem 5-aktowego dramatu zatytułowanego „Peer Gynt”. W ten sposób w 1875 roku powstała partytura licząca 26 części w obsadzie na orkiestrę, głosy solowe i chór. Z obszernego materiału w kilka lat później kompozytor zdecydował się wybrać fragmenty, które ułożył w dwie suity wydane jako op. 46 (1888) i op. 55 (1891). Szczególna popularnością cieszy się pierwsza, którą rozpoczyna Poranek i w skład której wchodzi jeden z największych hitów muzyki klasycznej, finał zatytułowany W grocie Króla Gór.
Finałowa Pieśń Solveigi pochodzi z II suity. Została oparta na norweskich motywach ludowych, po które Grieg chętnie sięgał niemal w całej swojej twórczości. Muzyka ilustruje wzruszającą scenę powrotu Peer Gynta do Solwejgi. Wierna swojej pierwszej miłości, siedzi przed chatą w górach i śpiewa. Nie widzi zbliżającego się Peer Gynta, bowiem straciła wzrok płacząc z rozpaczy za nim przez wiele lat.
- 2 flety
- Grieg: Pieśń Solveigi (na 2 flety)
- 2 klarnety
- Grieg: Pieśń Solveigi (na 2 klarnety)
- 2 wiolonczele
- Grieg: Pieśń Solveigi (na 2 wiolonczele)
- flet + fortepian
- Grieg: Pieśń Solveigi (na flet i fortepian)
- fortepian
- Grieg: Pieśń Solveigi (na fortepian solo)
- fortepian - 4 ręce
- Grieg: Pieśń Solveigi (na fortepian na 4 ręce)
- klarnet + fortepian
- Grieg: Pieśń Solveigi (na klarnet i fortepian)
- wiolonczela + fortepian
- Grieg: Pieśń Solveigi (na wiolonczelę i fortepian)
- skrzypce + fortepian
- Grieg: Pieśń Solveigi (na dwoje skrzypiec)
- dwoje skrzypiec
- Grieg: Pieśń Solveigi (na dwoje skrzypiec)
