Paderewski: Menuet

Menuet G-dur skomponował Paderewski w 1886 roku. Miniatura wchodzi w skład Humoresek op. 14, wydanych 1887 r, które kompozytor dedykował Madame Anette Essipoff-Leschetizky. Z utworem tym wiąże się historia opowiedziana przez samego kompozytora w jego Pamiętnikach :

„W Warszawie mieszkał bardzo ceniony, genialny wprost lekarz, profesor Chałubiński, którego poznałem będąc kiedyś w górach. Poczuł do mnie sympatię […] Chętnie bywałem u profesora Chałubińskiego […] Niejednokrotnie grywałem staruszkowi. Pewnego dnia poznałem u niego znanego pisarza, jego przyjaciela, Aleksandra Świętochowskiego. Obaj panowie zachwycali się Mozartem, obaj uwielbiali go i stale prosili mnie, bym grał jego utwory […] Wreszcie znudziło mnie to, postanowiłem z tym skończyć, i oto wpadłem na pewien pomysł […] Postanowiłem, że gdy udam się do profesora Chałubińskiego, a on prosić mnie będzie o Mozarta, zagram mu swego menueta […] Nie zdołałem [go] skończyć, gdy kochany doktor zerwał się na równe nogi z okrzykiem: — O, Mozart! Co za cudowny utwór. Niech pan powie, mój drogi, czy znalazłby się dzisiaj kompozytor zdolny do napisania czegoś równie pięknego? Spojrzawszy na niego roześmiałem się i powiedziałem: — Jest taki — to ja!”.