Brahms: Taniec węgierski nr 5

Pisanie 21 Tańców węgierskich Brahms ukończył w 1879 r. Inspiracją do powstania kompozycji była wieloletnia współpraca kompozytora z węgierskim skrzypkiem Ede Reményi, z którym Brahms występował towarzysząc mu jako pianista podczas licznych recitali. Większość tańców oparta jest na oryginalnych ludowych węgierskich melodiach. Utwory różnią się miedzy sobą zarówno długością, jak i charakterem. Pierwotnie kompozytor napisał je jako utwory na fortepian na 4 ręce, zaś z czasem 10 pierwszych tańców opracował również na fortepian solo.  Z kolei trzy tańce (nr 1, 3 i 10) Brahms zorkiestrował.

Po dziś dzień Tańce węgierskie cieszą się niezwykła popularnością zarówno w wersji oryginalnej, jak i w licznych transkrypcjach. Jednym z najbardziej znanych i najczęściej wykonywanych tańców jest piąty taniec. W oryginale napisany w tonacji fis-moll utwór doczekał się wersji orkiestrowej, którą przygotował Antonín Dvořák. W tym tańcu wyraźnie słychać inspiracje najbardziej znanym węgierskim tańcem jakim jest czardasz.